240423 ตอนที่

เริ่มเขียนอีกครั้งหลังจากเว้นไปนาน

ไม่ว่าอะไรก็ตาม ตัดสินใจที่จะเขียนอีกครั้ง

เพิ่งจะรู้ตัวในภายหลังว่า ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม การลงมือทำย่อมดีกว่าไม่ทำอะไรเลยสำหรับชีวิต

ดูเหมือนฝนจะตก ท้องฟ้าดูเหมือนฝนจะตกพรำๆ ในไม่ช้า

รู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่ก็ยังโอเคอยู่

ชีวิตดูเหมือนถูกออกแบบมาให้รู้สึกดีบ้าง ไม่ดีบ้าง สลับไปสลับมา และไม่สามารถปล่อยวางได้ง่ายๆ หรือเปล่า หรือว่าเป็นแค่ฉันคนเดียวที่เป็นแบบนั้น

บางคนดูเหมือนจะปล่อยวางได้ง่ายดาย ในขณะที่บางคนก็ดูเหมือนจะยึดติดอย่างเหนียวแน่น

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดา

ทั้งหมดขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน

มันเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็ช่วยไม่ได้

จากประสบการณ์การใช้ชีวิตที่ผ่านมา แม้จะไม่นานนัก

ดูเหมือนว่าสิ่งที่ธรรมดานั้นจะเป็นความจริง

ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่หลายๆ คนเคยประสบพบเจอมานั้นก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรือ

อยากจะเชื่อว่าตัวเองแตกต่าง แต่ความคิดนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดาเกินไป

สุดท้ายแล้วก็เหมือนๆ กันนั่นแหละ

ช่วงนี้พูดเหมือนคนแก่บ่อยขึ้น ซึ่งก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน ฮ่าๆ

เมื่ออายุมากขึ้น ก็พูดเรื่องธรรมดาๆ ได้อย่างหน้าด้านๆ เท่านั้นเอง

ถึงอย่างนั้นก็ตาม ก็ยังจะเขียนต่อไป

หวังว่ามันจะช่วยบรรเทาความอึดอัดใจของฉันได้บ้าง

หรือบางทีความเหงาอาจจะลดลงบ้างก็ได้

และหวังว่าบางคนอาจจะได้รับกำลังใจจากสิ่งที่ฉันเขียนบ้าง ซึ่งเป็นความหวังที่ไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่...

จริงๆ แล้วแค่ได้เขียนอะไรออกมาบ้างก็รู้สึกดีแล้ว

การอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนก็รู้สึกดีเช่นกัน เพียงเท่านี้ก็เป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้ว

อยากเริ่มต้นใหม่บนแพลตฟอร์มใหม่ ดูสดใสและดี