240423화

Po długiej przerwie wracam do pisania.

Bez względu na wszystko, postanowiłem ponownie spróbować.

Zbyt późno zdałem sobie sprawę, że w życiu bardziej opłaca się coś robić, niż nic nie robić.

Wygląda na to, że zaraz zacznie padać. Niebo jest takie, jakby za chwilę miały spaść pierwsze krople deszczu.

Trochę mnie to przygnębia, ale wciąż daję radę.

Życie to chyba ciągłe wahania między „jest dobrze” a „jest źle”, tak skonstruowane, żebyśmy nigdy nie mogli się od niego całkowicie uwolnić. A może to tylko ja tak mam?

Niektórzy zdają się z łatwością odchodzić, a inni kurczowo się trzymają.

To wszystko moje domysły.

To zależy od sposobu myślenia.

To oczywiste, ale nic na to nie poradzę.

Chociaż nie na długo, ale jednak przeżyłem już trochę w życiu,

i wydaje mi się, że oczywiste rzeczy są prawdą.

Przecież to, przez co przeszło wielu ludzi, to nie są jakieś nowości.

Chciałbym wierzyć, że jestem inny, ale nawet ta myśl jest zbyt banalna.

W końcu wszyscy jesteśmy tacy sami.

Ostatnio często mówię jak staruszek, ale nic na to nie poradzę. Heh.

Jak się starzejesz, to po prostu zaczynasz mówić oczywiste rzeczy bez żadnego wstydu.

Mimo wszystko spróbuję pisać.

Może choć trochę mi to pomoże pozbyć się frustracji.

A może dzięki temu poczuję się mniej samotny.

A może ktoś dzięki temu poczuje się lepiej? To nierealistyczne marzenie...

Właściwie to po prostu lubię pisać cokolwiek.

Lubię czytać to, co napisałem. To wystarczający powód.

Chciałem zacząć od nowa na nowej platformie. Świeżo i przyjemnie.