240423화

Na lange tijd begin ik weer met schrijven.

Wat het ook is, ik heb besloten om het gewoon weer te proberen.

Ik besefte pas later dat het in het leven altijd beter is om iets te doen dan niets te doen.

Het lijkt wel of het gaat regenen. De lucht ziet eruit alsof er elk moment regenbuien kunnen vallen.

Het is een beetje somber, maar het gaat nog wel.

Het leven is blijkbaar zo ingericht dat het altijd goed en dan weer niet goed gaat, en dat je het nooit helemaal los kunt laten. Of misschien ben ik de enige.

De een lijkt het makkelijk los te laten, terwijl de ander er hardnekkig aan vast lijkt te houden.

Het is allemaal speculatie.

Het hangt er allemaal vanaf hoe je ernaar kijkt.

Het is voor de hand liggend, maar daar kunnen we niets aan doen.

Zoals ik al wat langer heb meegemaakt,

lijkt het voor de hand liggende de waarheid te zijn.

Uiteindelijk zijn het allemaal dingen die veel mensen hebben meegemaakt, nietwaar?

Ik wil wel geloven dat ik anders ben, maar zelfs die gedachte is al zo voor de hand liggend.

Uiteindelijk is het allemaal hetzelfde.

Ik praat de laatste tijd steeds vaker als een oude man, maar dat kan ik ook niet helpen. Haha.

Als je ouder wordt, kun je gewoon niet anders dan van die voor de hand liggende dingen zonder schaamte te zeggen.

Toch ga ik het proberen.

Misschien kan ik mijn eigen frustraties er een beetje mee verwerken.

En misschien verdwijnt mijn eenzaamheid daardoor een beetje.

En misschien krijgt iemand anders er wel troost van, een onrealistische hoop...

Eigenlijk vind ik het gewoon fijn om wat te schrijven.

Het is leuk om mijn eigen geschreven teksten te lezen. Dat is reden genoeg.

Ik wilde graag een frisse start maken op een nieuw platform. Het ziet er allemaal fris en leuk uit.